Max. wind velocity GDAS Reanalysis

Model:

Zaktualizowano:

4 times per day, from 00:00, 06:00, 12:00 and 18:00 UTC

Czas uniwersalny:

12:00 UTC = 13:00 CET

Rozdzielczość:

0.25° x 0.25°

parametr:

Maximum wind velocity of convective wind gusts

Opis:

The method of Ivens (1987) is used by the forecasters at KNMI to predict the maximum wind velocity associated with heavy showers or thunderstorms. The method of Ivens is based on two multiple regression equations that were derived using about 120 summertime cases (April to September) between 1980 and 1983. The upper-air data were derived from the soundings at De Bilt, and observations of thunder by synop stations were used as an indicator of the presence of convection. The regression equations for the maximum wind velocity (w_max ) in m/s according to Ivens (1987) are:

• if T_x - θ_w850 < 9°C

  w_max = 7.66 + 0.653⋅(θ_w850 - θ_w500 ) + 0.976⋅U₈₅₀
  

• if T_x - θ_w850 ≥ 9° C

w_max = 8.17 + 0.473⋅(θ_w850 - θ_w500 ) + (0.174⋅U₈₅₀ + 0.057⋅U₂₅₀)⋅√(T_x - θ_w850)

where

• T_x is the maximum day-time temperature at 2 m in K
• θ_wxxx the potential wet-bulb temperature at xxx hPa in K
• U_xxx the wind velocity at xxx hPa in m/s.

The amount of negative buoyancy, which is estimated in these equations by the difference of the potential wet-bulb temperature at 850 and at 500 hPa, and horizontal wind velocities at one or two fixed altitudes are used to estimate the maximum wind velocity. The effect of precipitation loading is not taken into account by the method of Ivens. (Source: KNMI)

GDAS

The Global Data Assimilation System (GDAS) is the system used by the National Center for Environmental Prediction (NCEP) Global Forecast System (GFS) model to place observations into a gridded model space for the purpose of starting, or initializing, weather forecasts with observed data. GDAS adds the following types of observations to a gridded, 3-D, model space: surface observations, balloon data, wind profiler data, aircraft reports, buoy observations, radar observations, and satellite observations.

NWP:

Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).